Απόψε στη σκηνή του σερβικού Εθνικού Θεάτρου Charlotte Remmpling και Shakespeare sonnets
Η παγκοσμίου φήμης Αγγλίδα ηθοποιός Charlotte Remmpling βρίσκεται απόψε στο Νόβι Σαντ, όπου από τις 20 η ώρα στη σκηνή “Jovan Djordjevic” του σερβικού Εθνικού Θεάτρου θα μιλήσει τα σονέτα του Σαίξπηρ στην παράσταση “Shakespeare / Bach” του θεάτρου “Centre International de Créations Théâtrales / Théâtre des Bouffes du Nord” από το Παρίσι, όπου θα γιορτάσει το φετινό Jubilee 10. “Φεστιβάλ Σαίξπηρ”.
Η παραγωγή του” Σαίξπηρ / Μπαχ ” περιλαμβάνει σονέτα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ και μουσικές σουίτες του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, που εκτελούνται από τη Σάρλοτ Ρέμπλινγκ και τη Σόνια Γουίτερ Άθερτον (τσέλο), η οποία σκηνοθέτησε το έργο.
Η Charlotte Remmpling, γνωστή για πολλές ταινίες, από τον Lucien Visconti έως τον François Ozon, έχει κάνει ένα σημάδι με το μαγνητικό παιχνίδι και την εμφάνισή της. Στον τομέα της μουσικής, η Sonia wither Atherton κατέχει επίσης εξέχουσα θέση. Μια ζωντανή τσελίστας και συνθέτης, αποδίδει μεγάλη σημασία στη σύγχρονη δημιουργικότητα και άλλες τέχνες. Δύο καλλιτέχνες το 2013. έχουν ήδη συνδυάσει τα ταλέντα τους με το έργο “Dances nocturnes”, το οποίο συνδυάζει ποίηση και λογοτεχνία, μέσα από τις σουίτες Violoncello της Benuamina Britten και τους στίχους της ποιήτριας Sylvia Plath. Η δεύτερη συνεργασία τους είναι η συνάντηση του William Shakespeare με το σύμπαν του Johann Sebastian Bach, όπου τα σονέτα ενός ηχώ στις σουίτες Violoncello του άλλου – οι διοργανωτές του “Φεστιβάλ Σαίξπηρ”επισημαίνουν.
Η συμμετοχή της Charlotte Rempling και της Sonja με αυτό το έργο έχει προγραμματιστεί για δύο χρόνια, δήλωσε ο διευθυντής του σκηνοθέτη “Shakespeare Festival” Nikita Milivojevic στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου στο ξενοδοχείο “Pupin” στο Νόβι Σαντ, όπου ευχαρίστησε τη Charlotte Rempling για αυτή την εξαιρετική ευκαιρία συνεργασίας.
Οι δημοσιογράφοι έκαναν ερωτήσεις στη Σάρλοτ για όλη τη μακρά καριέρα της, συμπεριλαμβανομένου του “The Night Porter” της Λίλιανα Καβάνι, καθώς και τους αγαπημένους της ρόλους, τους οποίους δεν ήθελε να ξεχωρίσει.
“Αυτό που δίνω στους ρόλους μου δεν είναι το πρόσωπό μου, όχι η προσωπικότητά μου, αλλά αυτό που είναι μέσα μου. Σας δίνω τον εαυτό μου και το ταξίδι μου. Έτσι, ακόμη και εκείνες τις στιγμές που δεν ήταν εύκολο για μένα, και όταν αγωνίστηκα με τους δικούς μου προσωπικούς δαίμονες. Αυτά είναι όλα τα πράγματα που δίνω μέσω των ρόλων μου”, δήλωσε ο Charlotte Remling. Όταν ρωτήθηκε ποιος είναι ο Charlotte Remling σήμερα, είπε ότι ήταν απλά μια παλαιότερη έκδοση.
Είμαι παιδί και έφηβος και νεαρή γυναίκα. Όλα αυτά είναι ακόμα παρόντα σε μένα. Θα ήθελα να πιστεύω ότι είμαι λίγο σοφότερος και ότι έχω γίνει λίγο πιο ευγενής με τον εαυτό μου όλα αυτά τα χρόνια”, είπε η Charlotte Rempling.
Υπενθύμισε ότι ξεκίνησε ως ηθοποιός κινηματογράφου, ως μία από τις πολλές νεαρές ηθοποιούς που στάθηκαν μπροστά σε κάμερες από τους δρόμους τη δεκαετία του 1960.
– Αλλά μετά μετατράπηκε σε κάτι περισσότερο που θα έκανα όλη μου τη ζωή και μπήκα στο θέατρο πολύ αργότερα. Έκανα τρία έργα και συνειδητοποίησα ότι ήταν κάτι που μπορούσα να κάνω, αλλά το θέατρο ήταν ένα διαφορετικό μέσο στο οποίο δεν ήταν τόσο εύκολο να μπεις και να αγγίξεις την ψυχή κάποιου.””Αυτές οι εκπομπές, που κάνουμε τώρα, είναι διαφορετικές, διαρκούν σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά μας επιτρέπουν να ταξιδέψουμε σε όλο τον κόσμο και να το αναδείξουμε. Εκτελούνται με μουσική, οπότε είναι πολύ διαφορετική από τη δραματική απόδοση. Αυτά τα σονέτα είναι, νομίζω, μερικά από τα πιο όμορφα ερωτικά ποιήματα που έχουν γραφτεί ποτέ, και με αυτή την έννοια είναι χαρά να το μεταφέρω και να το παρουσιάσω στους ανθρώπους μέσω της ζωντανής παράστασης μουσικής και ποίησης.
Οι δημοσιογράφοι ενδιαφέρθηκαν επίσης για το έργο του Σαίξπηρ που θα ήθελε να παίξει η Σάρλοτ Ρέμπλινγκ.
Φυσικά θα ήθελα πολύ να παίξω στα έργα του Σαίξπηρ, αλλά κανείς δεν προσέφερε! Αν και, δεν είμαι ηθοποιός του Σαίξπηρ, αλλά είμαι καλός στο να λέω τα σονέτα του Σαίξπηρ”, σημείωσε η Σάρλοτ Ρέμλινγκ, προσθέτοντας ότι ποτέ δεν θεωρούσε τον εαυτό της ηθοποιό, γιατί ποτέ δεν σκέφτηκε να ενεργήσει, αλλά εισήγαγε τον εαυτό της σε άλλους ανθρώπους και εξέφρασε αυτό που ένιωθε.
Αυτό το έργο, σύμφωνα με τα λόγια της σκηνοθέτριας Σόνια Γουίτερ Άθερτον, σχεδιάστηκε ως ταξίδι, ως αναμνήσεις, και τα σονέτα είναι σαν στιγμές σε αυτή τη μνήμη και δίνουν ένα συγκεκριμένο ρυθμό στις λέξεις και τη μουσική που τις συνοδεύει. Ο Νικήτα Μιλιβόγεβιτς ενδιαφέρθηκε για το πώς επιλέχθηκαν τα σονέτα και τη μουσική του Μπαχ.
Το πιο σημαντικό ήταν να αποφύγετε να ακούτε ξεχωριστά τα σονέτα του Σαίξπηρ και τη μουσική του Μπαχ. Θέλαμε να δημιουργήσουμε οικειότητα, μια αίσθηση ταξιδιού, μέσω της οποίας όλοι πηγαίνουμε μαζί. Αυτό το ταξίδι ήταν πολύ μεγάλο, με πολλές στροφές, αλλά στο τέλος καταφέραμε να φτάσουμε στη γραμμή τερματισμού, να βρούμε το σπίτι μας, το σπίτι μας, και εκεί έπαιξε ο ρόλος της Σάρλοτ. Όταν ακούει την εκτέλεση ορισμένων μουσικών έργων, μέσω της μνήμης επικαλείται ορισμένα σονέτα, και εκεί μπαίνει στο χώρο, και έρχεται σε κάποια δημιουργία, την οποία αισθάνονται οι άνθρωποι. Αυτό θέλαμε να κάνουμε και αυτό που τελικά καταφέραμε να κάνουμε, έτσι βρήκαμε έναν καλό χώρο όπου όλοι ένιωθαν άνετα, μέσα από την ιστορία που θέλαμε να πούμε, και τα ίδια τα σονέτα και τα μουσικά έργα που θέλαμε να παρουσιάσουμε”, εξήγησε η Σόνια Γουίτερ Άθερτον.